Notice: Undefined variable: satilikMarka in /home/qbrandwe/figenkonak.com/hizmetDetay.php on line 83
Uluslararası Marka Tescili
Uluslararası sınırların ortadan kalkması ve yeni pazar arayışları firmaları ürünlerini uluslararası piyasalarda pazarlamaya yöneltmektedir.
Uluslararası ticaretin en temel şekli olan ihracattan başlayıp, en gelişmiş şekli olan doğrudan yatırıma kadar birçok firma yurt dışında faaliyet göstermektedir. Yurt dışı faaliyette bulunmak, firmaların markalarının yurt dışı tescilini zorunlu kılmaktadır. Nitekim Türkiye’de tescilli bir markayı taşıyan ürünün başka ülkelere ihraç edilmesi durumunda, markanın o ülkelerde tescilli olması gerekmektedir. Tescilsiz markaların dış piyasalara sunulması durumunda, mallar Türkiye gümrüğünde sorunsuz bir şekilde geçtiği halde, diğer gümrüklerde mallara el konulma ihtimali bulunmaktadır.
Mal ve hizmetlerini uluslararası piyasalarda sunmak isteyen firmalar bunları kötü niyetli kişilere karşı da korumak zorundadırlar.
Türkiye’ de tescil edilmiş bir marka yalnızca Türkiye’ de koruma altındadır.
Marka hangi ülkede koruma altına alınmak isteniyorsa o ülkede de tescil edilmelidir. Özellikle ihracatçı firmalar veya ihracat hazırlığında olan firmalar dâhil fuar katılımları için, ürünlerini yurt dışına çıkartanlar markalarının o ülkede tescilli olup olmadığı konusunda önlem almalıdırlar. Onlarca ülkeye mal ve hizmet sunan bir firmanın bütün bu ülkelerde marka tescili yapmaları ve bu markaların kontrolü son derece güç olacaktır.
İhracat yapılacak ülkenin marka kanun ve marka tescil kriterleri birbirinden farklılık gösterebilmektedir. Yurt dışı marka tescil için iki yol bulunmaktadır.
İlki ülkesel başvuru yapılması, ikincisi ise uluslararası tescil sistemlerine dayalı olarak başvuru yapılmasıdır.
Ülkesel başvuru yapılması, eğer birden fazla başvuru yapılacak ise firmaların her ülkede ayrı ayrı onay, çeviri, tescil ücretleri ve avukatlık ücretleri gibi maliyetlere katlanması anlamına gelmektedir ki, bu oldukça ciddi maliyetlere katlanılması anlamına gelmektedir.
Uluslararası tescil sistemleri üzerinden başvuru yapılması durumunda ise özellikle birden fazla ülkede tescil yapılmak isteniyorsa oldukça düşük maliyetler ile işlemin yapılmasına imkân vermektedir.
Yurt Dışı Marka Tescil Sistemleri
Madrid Anlaşması 1892 yılında bazı ülkeler tarafından imzalanmıştır. Anlaşmanın bazı eksik yönlerini tamamlamak amacıyla Madrid Protokolü, 1 Aralık 1995 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
Türkiye protokole 1995 yılında taraf olmuştur ve protokolü 1999 yılından itibaren uygulamaya başlamıştır. Protokol başvuru sahiplerine tek bir dil, tek bir ücret ve tek bir başvuru ile birden fazla ülkede marka tescili elde etme ve bu markaların yönetimi konusunda büyük kolaylıklar sağlamaktadır. Ayrıca tescil edilmiş bir marka üzerinden daha önce tescil edilmemiş ülkelerde sonraki belirleme yoluyla tescil işlemleri çok kolay bir şekilde ve düşük masrafla yapılabilmektedir. Koruma süresi olan on yılın dolmasından sonra yenileme işlemleri de tek bir form ile kolay bir şekilde ve düşük maliyetle yapılabilmektedir.
Avrupa Topluluğu Başvurusu
Topluluk Markası Sistemi, topluluk içerisinde malların/hizmetlerin serbest dolaşımı ilkesinin sonucu olarak ortaya çıkmış bir sistem olup, bu sistem çerçevesinde sağlanan koruma, tüm topluluğu üye ülkelerini kapsamaktadır.
Topluluk Markası Sistemi, AB komisyonu ve üye ülkeler temsilcileri tarafından sürdürülen 13 yıllık bir çalışmanın sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Topluluk Marka Ofisi ise 1996 yılında işlevsel hale gelip başvuruları kabul etmeye başlamıştır. Topluluk Marka Ofisi’nin tam adı "Office for Harmonization in the Internal Market (Trademarks and Designs)" yani "İç Pazarda Harmonizasyon için Ofis (Markalar ve Tasarımlar)"dır.
Topluluk markası, topluluk sınırları dâhilinde markasını korumak isteyen başvuru sahiplerine, tüm üye ülkelerde korumayı tek bir başvuru ile sağlama olanağı verir.
Bu sistemin sağladığı avantajlar:
Afrika Ülkeleri Birliği Marka Tescili (OAPI)
OAPI Fransızca konuşan Afrika ülkelerinin sınai mülkiyet alanında kurduğu bir işbirliği kurumudur. Afrika Birliği OAPI’ ye taraf ülkeler nezdinde tek bir başvuruyla marka tescil müracaatı yapılması sistemidir. 1977 Bangui ve 1962 Libreville Antlaşması’dır. Mevcut marka tescili yeni üye devletlere de uygulanır. Bu ülkelerde marka hukuku tek bir devlet olarak kabul edilir, yani bu ülkelerde ulusal marka hakkı elde etmek mümkün değildir.
Marka tescil süresi 10 yıldır, 10 yıl süre sonucunda süre uzatma hakkı marka hakkını elinde bulundurana aittir.
Markayı Kullanma Zorunluluğu
Bir marka tescil için başvurusunun yapılmasından itibaren 5 yıl içerisinde ticari alanda kullanma zorunluluğu vardır. Üçüncü kişiler kullanıma yönelik bu tarihten sonra itiraz üzerine markayı iptal ettirebilir. Bunun yanı sıra üye devletlerin herhangi birinde markanın kullanılması markanın tüm üye devletlerde kullanılmış olarak kabul edilir.
Sistemin Avantajları:
Uluslararası ticaretin en temel şekli olan ihracattan başlayıp, en gelişmiş şekli olan doğrudan yatırıma kadar birçok firma yurt dışında faaliyet göstermektedir. Yurt dışı faaliyette bulunmak, firmaların markalarının yurt dışı tescilini zorunlu kılmaktadır. Nitekim Türkiye’de tescilli bir markayı taşıyan ürünün başka ülkelere ihraç edilmesi durumunda, markanın o ülkelerde tescilli olması gerekmektedir. Tescilsiz markaların dış piyasalara sunulması durumunda, mallar Türkiye gümrüğünde sorunsuz bir şekilde geçtiği halde, diğer gümrüklerde mallara el konulma ihtimali bulunmaktadır.
Mal ve hizmetlerini uluslararası piyasalarda sunmak isteyen firmalar bunları kötü niyetli kişilere karşı da korumak zorundadırlar.
Türkiye’ de tescil edilmiş bir marka yalnızca Türkiye’ de koruma altındadır.
Marka hangi ülkede koruma altına alınmak isteniyorsa o ülkede de tescil edilmelidir. Özellikle ihracatçı firmalar veya ihracat hazırlığında olan firmalar dâhil fuar katılımları için, ürünlerini yurt dışına çıkartanlar markalarının o ülkede tescilli olup olmadığı konusunda önlem almalıdırlar. Onlarca ülkeye mal ve hizmet sunan bir firmanın bütün bu ülkelerde marka tescili yapmaları ve bu markaların kontrolü son derece güç olacaktır.
İhracat yapılacak ülkenin marka kanun ve marka tescil kriterleri birbirinden farklılık gösterebilmektedir. Yurt dışı marka tescil için iki yol bulunmaktadır.
İlki ülkesel başvuru yapılması, ikincisi ise uluslararası tescil sistemlerine dayalı olarak başvuru yapılmasıdır.
Ülkesel başvuru yapılması, eğer birden fazla başvuru yapılacak ise firmaların her ülkede ayrı ayrı onay, çeviri, tescil ücretleri ve avukatlık ücretleri gibi maliyetlere katlanması anlamına gelmektedir ki, bu oldukça ciddi maliyetlere katlanılması anlamına gelmektedir.
Uluslararası tescil sistemleri üzerinden başvuru yapılması durumunda ise özellikle birden fazla ülkede tescil yapılmak isteniyorsa oldukça düşük maliyetler ile işlemin yapılmasına imkân vermektedir.
Yurt Dışı Marka Tescil Sistemleri
- Madrid Anlaşması’na İlişkin Madrid Protokolü Çerçevesinde Başvuru
- Avrupa Topluluğu Başvurusu (CTM)
- Afrika Ülkeleri Birliği Marka Tescili (OAPI)
Madrid Anlaşması 1892 yılında bazı ülkeler tarafından imzalanmıştır. Anlaşmanın bazı eksik yönlerini tamamlamak amacıyla Madrid Protokolü, 1 Aralık 1995 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
Türkiye protokole 1995 yılında taraf olmuştur ve protokolü 1999 yılından itibaren uygulamaya başlamıştır. Protokol başvuru sahiplerine tek bir dil, tek bir ücret ve tek bir başvuru ile birden fazla ülkede marka tescili elde etme ve bu markaların yönetimi konusunda büyük kolaylıklar sağlamaktadır. Ayrıca tescil edilmiş bir marka üzerinden daha önce tescil edilmemiş ülkelerde sonraki belirleme yoluyla tescil işlemleri çok kolay bir şekilde ve düşük masrafla yapılabilmektedir. Koruma süresi olan on yılın dolmasından sonra yenileme işlemleri de tek bir form ile kolay bir şekilde ve düşük maliyetle yapılabilmektedir.
Avrupa Topluluğu Başvurusu
Topluluk Markası Sistemi, topluluk içerisinde malların/hizmetlerin serbest dolaşımı ilkesinin sonucu olarak ortaya çıkmış bir sistem olup, bu sistem çerçevesinde sağlanan koruma, tüm topluluğu üye ülkelerini kapsamaktadır.
Topluluk Markası Sistemi, AB komisyonu ve üye ülkeler temsilcileri tarafından sürdürülen 13 yıllık bir çalışmanın sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Topluluk Marka Ofisi ise 1996 yılında işlevsel hale gelip başvuruları kabul etmeye başlamıştır. Topluluk Marka Ofisi’nin tam adı "Office for Harmonization in the Internal Market (Trademarks and Designs)" yani "İç Pazarda Harmonizasyon için Ofis (Markalar ve Tasarımlar)"dır.
Topluluk markası, topluluk sınırları dâhilinde markasını korumak isteyen başvuru sahiplerine, tüm üye ülkelerde korumayı tek bir başvuru ile sağlama olanağı verir.
Bu sistemin sağladığı avantajlar:
- Tek bir başvuru
- Tek bir mevzuat
- Takip edilecek tek usûl
- Tek ofis
- Tek ücret sistemi
Afrika Ülkeleri Birliği Marka Tescili (OAPI)
OAPI Fransızca konuşan Afrika ülkelerinin sınai mülkiyet alanında kurduğu bir işbirliği kurumudur. Afrika Birliği OAPI’ ye taraf ülkeler nezdinde tek bir başvuruyla marka tescil müracaatı yapılması sistemidir. 1977 Bangui ve 1962 Libreville Antlaşması’dır. Mevcut marka tescili yeni üye devletlere de uygulanır. Bu ülkelerde marka hukuku tek bir devlet olarak kabul edilir, yani bu ülkelerde ulusal marka hakkı elde etmek mümkün değildir.
Marka tescil süresi 10 yıldır, 10 yıl süre sonucunda süre uzatma hakkı marka hakkını elinde bulundurana aittir.
Markayı Kullanma Zorunluluğu
Bir marka tescil için başvurusunun yapılmasından itibaren 5 yıl içerisinde ticari alanda kullanma zorunluluğu vardır. Üçüncü kişiler kullanıma yönelik bu tarihten sonra itiraz üzerine markayı iptal ettirebilir. Bunun yanı sıra üye devletlerin herhangi birinde markanın kullanılması markanın tüm üye devletlerde kullanılmış olarak kabul edilir.
Sistemin Avantajları:
- Tek bir başvuru ile çoklu ülkede tescil
- Ücret avantajı
- Tek dil kullanımı
- Tek bir ülke para birimi